Landen moeten sneller stoppen met het gebruik van kolen, anders worden klimaatdoelen niet gehaald. Dat is de conclusie van het internationaal energieagentschap IEA dinsdag.
Het terugdringen van de wereldwijde uitstoot van kooldioxide (CO2) tot netto nul in 2050 is noodzakelijk om de stijging van de gemiddelde temperatuur op aarde op lange termijn tot 1,5 °C te beperken. Vandaag de dag is kolengestookte elektriciteitsopwekking de grootste bron van CO2-uitstoot. Daarom is het aanpakken van de uitstoot van deze sector van cruciaal belang om ons doel te bereiken. Nationale regeringen, subnationale jurisdicties, coalities en veel grote bedrijven hebben toezeggingen voor de uitfasering van steenkool en netto nuldoelstellingen aangekondigd.
Vooruitlopend op COP 26 in november 2021 verzamelt Phasing Out Unabated Coal: Current Status and Three Case Studies alle bekende nationale toezeggingen om uiteindelijk te stoppen met het gebruik van onverminderde kolengestookte elektriciteitsopwekking die tot nu toe is aangekondigd en beoordeelt hun impact in termen van het verminderen van emissies. Daarnaast analyseert het rapport drie rechtsgebieden in detail om aanbevelingen te extraheren. Ten eerste, een vroeg voorbeeld van de uitfasering en uitvoering van steenkool uit de Canadese provincie Ontario.
Ten tweede het geval van het Verenigd Koninkrijk, waar de industriële revolutie begon, maar dat als een van de eerste landen besloot steenkool geleidelijk af te bouwen. Ten slotte Duitsland, waar de uitfasering bijzonder complex is omdat het de grootste kolengestookte elektriciteitsproducent is onder degenen die zich inzetten voor een uitfasering en duizenden banen heeft die afhankelijk zijn van bruinkoolwinning.
In dit document wordt erkend dat elk land zijn aanpak moet aanpassen op basis van zijn eigen specifieke omstandigheden, maar dat er niettemin leerzame ervaringen zijn van andere rechtsgebieden die soortgelijke maatregelen nemen.
