Verschillende Europese landen die worden beschouwd als leiders op het gebied van klimaatbescherming danken hun ogenschijnlijk goede emissiereducties aan biomassa. Deze zouden er in de toekomst heel anders uit kunnen zien, als de koolstofboekhouding in het kader van het emissiehandelssysteem (ETS) gebaseerd zou zijn op de wetenschap en de werkelijke gevolgen voor het klimaat. Terwijl de Europese Commissie werkt aan een herziening van haar centrale klimaatbeleidsinstrument, stelt de Wetenschapsraad voor de Europese Academies een radicaal nieuwe standaard voor.
“Het etiketteren van bosbiomassa als hernieuwbare heeft een perverse impact op het klimaat. Een groot deel van de biomassa die in Europa wordt gebruikt, is allesbehalve CO2-neutraal. De huidige boekhoudregels in het kader van de regeling voor de handel in emissierechten laten bepaalde elektriciteitscentrales en landen schitteren als klimaatpioniers, hoewel ze het klimaat daadwerkelijk schaden”, zegt prof. Michael Norton, directeur milieuprogramma van de EASAC.
Het werk van de EASAC en vele andere wetenschappers heeft aangetoond dat het ruilen van steenkool met biomassa in elektriciteitscentrales vaak niet vermindert, maar de netto-uitstoot naar de atmosfeer verhoogt, wanneer de hele levenscyclus goed wordt verantwoord. De negatieve gevolgen voor het klimaat kunnen vele decennia aanhouden en dus het risico vergroten dat de doelstellingen van het Klimaatakkoord van Parijs worden overschreed, legt Norton uit. “De huidige regels voor koolstofboekhouding onder de ETS die het mogelijk maken om de uitstoot van biomassastapels te negeren, geven biomassa in het bos een gratis rit – ondanks de enorme klimaateffecten. Vanuit een wetenschappelijk oogpunt, niet corrigeren van deze fout is klimaat hypocrisie.”
De wetenschappers roepen de eu-wetgevers op om een nieuwe eis in te voeren dat de netto koolstofemissies van biomassacentrales naar behoren worden verantwoord en verklaard in het kader van het emissiehandelssysteem.
Het moet niet mogelijk zijn om alleen maar aannemen dat miljoenen tonnen koolstof uit een elektriciteitscentrale stack zijn ‘nul’. Het ETS moet worden hervormd om de boekhouding te koppelen aan de werkelijke effecten op de CO2-niveaus in de atmosfeer. Hiervoor moet de ‘koolstofverdientijd’ voor elke biomassacentrale en de toeleveringsketen worden berekend. Regelgevers moeten weten hoe lang het zal duren voordat de initiële perverse effecten van biomassa op het klimaat zijn overwonnen en netto-reducties in co2-concentraties in de atmosfeer zijn bereikt. “Aangezien recente schattingen zijn dat 1,5 °C in 10-20 jaar mag worden overschreden, mag een aanvaardbare terugverdientijd niet langer dan 5 tot 10 jaar zijn”, legt Norton uit.
Het concept zou ervoor zorgen dat de meest schadelijke faciliteiten hun emissies op dezelfde manier moeten rapporteren als die welke fossiele brandstoffen gebruiken.
“Ik zou verwachten dat dit een impact zal hebben op hoe we kijken naar landen als Denemarken, Estland, Finland, Zweden, Nederland, het Verenigd Koninkrijk en anderen die veel biomassa gebruiken. Dit stelt dergelijke landen in het leven om hun doelstellingen voor hernieuwbare energie te halen met minder klimaatbeschadigende biomassa. Maar er zou veel meer worden bereikt bij de aanpak van klimaatverandering als de enorme subsidies die momenteel aan biomassa worden gegeven, zouden kunnen worden omgeleid naar technologieën die het klimaat echt hebben geholpen”, besluit Norton. De indiening die prof. Norton namens de EASAC heeft ingediend bij de raadpleging van de Commissie over het emissiehandelssysteem en een overzicht van het gebruik van biomassa voor de elektriciteitsproductie zijn hier toegankelijk .
Klik hier voor het originele artikel
